حرارت خورشیدی : پوشش گلخانه در روز انرژی تابشی خورشید را به صورت نور و امواج الكترو مغناطیسی جذب و این انرژی گیاهان , خاك و سایر اشیاء موجود در گلخانه را گرم می كند . این حرارت جذب شده توسط اشیاء داخل گلخانه در شب و در دمای پایین از آن ها منتشر می شود و با طول موج های بزرگتر ساطع می شود كه از پلاستیك عبور كرده ولی از شیشه عبور نمی كند .

اثر گلخانه ای  Green house Effect : گرفتن پرتو ها ی نور  با طول موج كوتاه و ساطع كردن پرتوها با طول موج بلند را اثر گلخانه ای گویند .

اثر گلخانه ای بر روی پوشش های مختلف متفاوت است به این معنی كه این موج ها از پلاستیك خارج می شود ولی از شیشه نمی تواند عبور كند.

كالری : مقدار گرمایی كه لازم است تا دمای یك گرم آب را  یك درجه سانتی گراد افزایش دهد كالری گویند .

واحد گرمایی انگلستان (Btu) : مقدار گرمایی كه لازم است تا دمای یك پوند آب را یك درجه فارنهایت افزایش دهد واحد گرمایی انگلستان نامیده می شود .

چون گلخانه در زمستان قادر نیست كه تمامی گرمای مورد نیاز خود  را از نور خورشید تامین كند بنابراین نیاز گلخانه به گرما از طریق مختلف لازم است كه به آنها اشاره می كنیم :

سیستم های گرمایی كه برای گرم كردن گلخانه ها مورد استفاده قرار می گیرند باید دارای خصوصیات زیر باشند : 1- امكان تامین حرارت مورد نیاز در سرد ترین شب سال را داشته باشد 2- حرارت را در سر تا سر گلخانه به طور یكنواخت پخش كند كه باعث كاهش بیماری ها , رشد مناسب گیاهان و افزایش كارایی آنها می شود .

تولید گرما در گلخانه می تواند به صورت منبع حرارتی مركزی یا موضعی باشد .

سیستم حرارتی مركزی : در این سیستم یك یا چند دیگ بزرگ بخاری در محلی قرار داده می شوند كه بخار آب یا آب داغ شده توسط این بخاری ها طول مسیری كه داخل گلخانه لوله كشی شده به حركت در می اید و تمامی محیط  گلخانه را تقریبا به یك اندازه گرم می كند . كه البته هزینه اولیه آن زیاد است .

سیستم حرارتی موضعی (Hot Air Furnace) :در گلخانه های پلاستیكی كه به طور موقت احداث می شود و یا در زمان های خاص از سال مورد استفاده قرار می گیرد سیستم گرم كننده مركزی مقرون به صرفه نمی باشد و بهتر است از سیستم موضعی استفاده شود . در این روش بخاری در نقاط مختلف گلخانه قرار داده می شود و فقط محیط اطراف خود را گرم می كند و هزینه اولیه آن كم است از جمله این بخاری ها می توان به بخاری های منفرد و یا تراكمی اشاره كرد .

برای سوخت كامل نیاز به گاز اكسیژن است كه تامین هوای تازه برای احتراق توسط  لوله های صورت می گیرد كه هوای تازه را وارد گلخانه می كنند و دود حاصله از سوخت را نیز به بیرون گلخانه هدایت می كنند البته برخی از گلخانه داران دود و دی اكسید كربن حاصل از سوخت و احتراق را به بیرون هدایت نمی كنند و تصور میكنند كه دی اكسید كربن حاصل از احتراق برای فتوسنتز گیاهان موثر است و به انها كمك می كند . هدایت دود ناشی از احتراق همراه با گاز های دیگر در گلخانه برای گیاهان و انسان مضر هستند و باعث مسمومیت گیاهان می شوند (دی اكسید كربن به صورت محدود و در شرایط ویژه ای برای برخی از گونه های گیاهان لازم است) سوخت كامل تولید آب و دی اكسید كربن می كند , در حالی كه سوخت ناقص تولید اتیلن كرده و باعث كج شدگی و پیچیدگی ساقه ,باریك شدن برگ ها و سقط جوانه می كند و همچنین حل شدن این ماده در لایه نازك رطوبت موجود در سطح برگ ها(H2SO3) تشكیل می شود كه در اثر اكسید شدن تولید اسید سولفوریك می كند و این اسید موجب سوزاندن سلول ها . ایجاد نقاط زرد در برگ ها و در شرایط حاد موجب مرگ كامل برگ می شود .

مسله مهم پس از تولید گرما انتقال آن با حداقل تلفات به گلخانه و توزیع یكنواخت در اطراف گیاهان است.سیستم گرمایش گلخانه طوری طراحی می شود تا از نیروی طبیعی برای حركت هوا استفاده شود . هوا توسط فرایندی طبیعی كنوكسیون یا همرفت (Convection) حركت می كند . یعنی هوا وقتی گرم می شود بالا می رود و وقتی كه سرد می شود پایین می آید . حركت كنوكسیونی هوا باعث می شود كه دمای گلخانه در جاهای مختلف آن متفاوت باشد . برای جلوگیری از این كار لوله های گرمایش باید طوری قرار بگیرندكه قادر به توزیع یكنواخت گرما باشند.بهترین گرمایش در حالتی انجام می شود كه از كف صورت گیرد؛ چرا كه به طور طبیعی هوای گرم به سمت بالا می رود.