خشکسالی
استفاده از مالچ مصنوعی (پوشش پلاستیکی) :
مالچ پلاستیکی پوششی از جنس پلاستیک است که بر روی خاک گسترده شده و در کشاورزی مزایای فراوانی دارد. از کلیه انواع پلاستیک هایی که برای پوشاندن سطح خاک مورد استفاده قرار می گیرد نوع سیاه ( یا خاکستری ) آن که از جنس پلی اتیلن است کارآیی بیشتری داشته و از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه است. از مهم ترین مزایای استفاده از مالچ های پلاستیکی جلوگیری از تبخیر سطحی خاک و کاهش مصرف آب مورد نیاز آبیاری، جلوگیری از رشد علف های هرز و به دنبال آن جلوگیری از هدر رفتن آب توسط علف های هرز، جلوگیری از سله بستن سطح خاک، جلوگیری از تنش های رطوبتی خاک، افزایش حاصلخیزی خاک، جلوگیری از نوسان های درجه حرارت، جلوگیری از تجمع املاح در سطح خاک، جلوگیری از تماس محصول ( ميوه) با خاک مرطوب و پیش رسی محصول می باشد.
هدایت تولید محصول در محیط های کنترل شده ( گلخانه ها ) :
در بخش کشـاورزی، گلخـانه های اولیـه با هـدف افزایش قابلیت های تولیدی، بهره وری بهتر از زمان، نیروی کار، زمین، سرمایه و نیل به محصول در تمام طول سال پدید آمدند. مفهوم ابتدایی این گلخانه ها کاهش خسارات محیطی نظیر سرما، خشکسالی، یخبندان، تگرگ، باد و ... بوده است. با ارتقاء دانش بشر در زمینه نقش عوامل اقلیمی در افزایش بهره وری و عملکرد تولید، کنترل عوامل اقلیمی جهت افزایش عملکرد محصول و تولید محصول در فضای کنترل شده مورد توجه قرار گرفت و بر همین اساس امروزه تولیدات گلخانه ای به دلیل عملکرد بالای محصول و نیز تولید محصول در خارج از فصل از جایگاه ویژه ای در بخش کشاورزی برخوردارند.
الف) مزایای کشت هاي گلخانه ای :
1. افزایش تولید در واحد سطح ( حداقل 10 برابر هوای آزاد )
2. تولید بیش از یک محصول در سال ( در مورد سبزی و صیفی )
3. افزایش کیفیت محصول تولیدی ( کنترل بهتر آفات و بیماری ها )
4. صرفه جویی در مصرف آب ( با آبیاری تحت فشار )
5. استفاده از اراضی غیر قابل کشت با سیستم هیدروپونیک
6. عدم وابستگی تولید به شرایط محیط و امکان بازاریابی مناسب و تنظیم برنامه کشت مطابق نیاز بازار
7. تداوم کار و تولید محصول در تمام فصول سال با توجه به امکان کنترل عوامل محیطی و تنظیم شرایط مورد نیاز گیاه
ب) معایب کشت گلخانه ای :
1. هزینه بالای اولیه احداث گلخانه ها
2. نیاز به مراقبت دائمی
3. نیاز به دانش فنی مطلوب
اصلاح ژنتیکی گیاهان :
افزایش تولیدات گیاهی از طریق گسترش سطح زیر کشت و یا افزایش تولید در واحد سطح امکان پذیر می باشد و نظر به محدودیت اراضی قابل کشت و منابع آبی قابل استفاده، توجه به امر پژوهش در اصلاح و توسعه گیاهان برتر از نظر راندمان کمی و کیفی و روش های مدیریتی مطلوب در جهت حفظ و ایجاد تعادل بین تولید و نیاز مواد غذایی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. میزان تولید گیاهـان تحت تأثیر روابط پیچیده بین گیاه و محیط قرار می گیرد. خشکی مهم ترین عامل محدودکننده رشد عملکرد گیاهان به ویژه در مناطق گرم و خشک می باشد. یکی از مؤثرترین راه های کاهش خسارات کم آبی، اصلاح گیاهانی است که از قدرت تحمل تنش آبی برخوردار باشند. از این رو باید بهنژاد گران با روش های اصـلاحی مختـلف در جـهت دستیابـی بـه ارقام متحمل در شرایـط کـم آبـی تـلاش نمایند. امروزه پیشرفت های اخیر با بکارگیری روش های بیولوژی مولکولی و مهندسی ژنتیک شامل تکنیک های تهیه نقشه ژنی، ردیف یابي ژنی و ژن های مرتبط با مقاومت به تنش، انجام برنامه های تحقیقاتی با هدف اصلاح گیاهان مقاوم به تنش های محیطی به ویژه خشکی، سرما و شوری را با سرعت و دقت بیشتری امکان پذیر می نماید. از آنجایی که اجرای این برنامه ها فرآیندی بسیار سخت و زمان گیر می باشد
می توان آنها را به عنوان راهکاری در تدوین برنامه های بلند مدت کاهش خشکسالی مد نظر قرار داد. از سوی دیگر انجام این گونه برنامه های تحقیقاتی به دلیل برخورداری از هزینه های بالا، به پیش بینی اعتبارات مکفی جهت نهایی شدن نیاز دارند که در این خصوص نیز بایستی تمهیدات لازم اندیشیده شود.