باغبان  باشی

من هرگز از مرگ نمی هراسیده ام.

عشق به آزادی سختی جان دادن را بر من هموار می سازد.

عشق به آزادی مرا همه عمر در خود گداخته است.

آزادی معبود من است.

به خاطر آزادی هر خطری بی خطر است.

هر دردی بی درد است.

هر زندانی رهایی است. 

هر جهادی آسودگی است.

هر مرگی حیات است.

مرا این چنین پرورده اند من اینچنینم.

پس چرا از فردا می ترسم؟

 من تنهایی را از آزادی بیشتر دوست دارم!

..............

قدرت انديشه

پيرمردي تنها در مينه سوتا زندگي مي کرد. او مي خواست مزرعه سيب زميني اش راشخم بزند اما اين کار خيلي سختي بود. تنها پسرش که مي توانست به او کمک کند در زندان بود. پيرمرد نامه اي براي پسرش نوشت و وضعيت را براي او توضيح داد:

پسرعزيزم من حال خوشي ندارم چون امسال نخواهم توانست سيب زميني بکارم من نمي خواهم اين مزرعه را از دست بدهم، چون مادرت هميشه زمان کاشت محصول را دوست داشت. من براي کار مزرعه خيلي پير شده ام. اگر تو اينجا بودي تمام مشکلات من حل مي شد. من مي دانم که اگر تو اينجا بودي مزرعه را براي من شخم مي زدي. دوستدار تو پدر  
 پيرمرد اين تلگراف را دريافت کرد: پدر, به خاطر خدا مزرعه را شخم نزن , من آنجا اسلحه پنهان کرده ام.4  صبح فردا 12 نفر از مأموران FBI و افسران پليس محلي ديده شدند , و تمام مزرعه را شخم زدند بدون اينکه اسلحه اي پيدا کنند .پيرمرد بهت زده نامه ديگري به پسرش نوشت و به او گفت که چه اتفاقي افتاده و مي خواهد چه کند؟ پسرش پاسخ داد : پدر برو و سيب زميني هايت را بکار، اين بهترين کاري بود که از اينجا مي توانستم برايت انجام بدهم.

نتيجه اخلاقي: هيچ مانعي در دنيا وجود ندارد . اگر شما از اعماق  قلبتان تصميم به انجام کاري بگيريد مي توانيد آن را انجام بدهيد .مانع ذهن است . نه اينکه شما يا يک فرد، کجا هستيد.

اگر قـدر ثانيـه هاي بدون بازگشت را مي دانستند و از قلـه هاي باشکوه موفقيـت چيـزي شنيده بودند، هيـچ گاه...  براي در چالـه مانده، چـاه را توصيـف نمي کردند...

………………

یادم باشد که...

یادم باشد حرفی نزنم که به کسی بر بخورد

نگاهی نکنم که دل کسی بلرزد

خطی ننویسم که آزار دهد کسی را

یادم باشد که روز و روزگار خوش است

وتنها دل ما دل نیست

یادم باشد جواب کین را با کمتر از مهر و جواب

دو رنگی را با کمتر از صداقت ندهم

یادم باشد باید در برابر فریادها سکوت کنم

و برای سیاهی ها نور بپاشم

یادم باشد از چشمه درسِِ خروش بگیرم

و از آسمان درسِ پـاک زیستن

یادم باشد سنگ خیلی تنهاست ...

یادم باشد باید با سنگ هم لطیف رفتار کنم مبادا دل تنگش بشکند

یادم باشد برای درس گرفتن و درس دادن به دنیا آمده ام ... نه برای تکرار

اشتباهات گذشتگان

یادم باشد زندگی را دوست دارم

یادم باشد هر گاه ارزش زندگی یادم رفت در چشمان حیوان بی زبانی که به سوی

قربانگاه می رود زل بزنم تا به مفهوم بودن پی ببرم

یادم باشد می توان با گوش سپردن به آواز شبانه ی دوره گردی که از سازش عشق می بارد به اسرار عشق پی برد و زنده شد

یادم باشد معجزه قاصدکها را باور داشته باشم

یادم باشد گره تنهایی و دلتنگی هر کس فقط به دست دل خودش باز می شود

یادم باشد هیچگاه لرزیدن دلم را پنهان نکنم تا تنها نمانم

یادم باشد هیچگاه از راستی نترسم و نترسانم

یادم باشد از بچه ها میتوان خیلی چیزها آموخت

یادم باشد پاکی کودکیم را از دست ندهم

یادم باشد زمان بهترین استاد است

یادم باشد قبل از هر کار با انگشت به پیشانیم بزنم تا بعدا با مشت برفرقم نکوبم

یادم باشد با کسی انقدر صمیمی نشوم شاید روزی دشمنم شود

یادم باشد با کسی دشمنی نکنم شاید روزی دوستم شود

یادم باشد قلب کسی را نشکنم

یادم باشد زندگی ارزش غصه خوردن ندارد

یادم باشد پلهای پشت سرم را ویران نکنم

یادم باشد امید کسی را از او نگیرم شاید تنها چیزیست که دارد

یادم باشد که عشق کیمیای زندگیست

یادم باشد که ادمها همه ارزشمند اند و همه می توانند مهربان و دلسوز باشند

یادم باشد زنده ام و اشرف مخلوقات

بیایید همگی یادمان باشد و به هم یادآوری کنیم 

بهشت و جهنم

 فردی از پروردگار در خواست کرد

تا به او بهشت و جهنم را نشان دهد

خداوند  پذيرفت

او را وارد اتاقی نمود

که جمعی از مردم در اطراف ديگ بزرگ غذا نشسته بودند

همه گرسنه نا اميد و در عذاب بودند

هر کدام قاشقی داشت که به ديگ می رسيد

ولی  دسته قاشقها بلند تر از بازوی آنها بود

به طوری که نمی توانستند

قاشق را به دهانشان برسانند

عذاب آنها وحشتناک بود !

آنگاه خداوند گفت :

 اکنون بهشت را به تو نشان  می دهم

او به اتاق ديگری که درست مانند اولی بود وارد شد

ديگ غذا ...

جمعی از مردم ...

همان قاشقهای دسته بلند ...

ولی در آنجا همه شاد و سير بودند

آن مرد گفت : نمی فهمم !!!

چرا مردم اينجا شادند

در حالی که در اتاق ديگر بد بختند؟

با آنکه همه  چيزشان  يکسان  است؟

خداوند تبسمی کرد و گفت :

خيلی  ساده  است

در اينجا آنها  ياد  گرفته اند  که

يکديگر  را تغذيه  کنند

هر کسی  با  قاشقش  غذا در دهان  ديگری  می گذارد

چون  ايمان  دارد  که

کسی  هست  که در دهانش  غذايی  بگذارد

نامه آبراهام لینکلن به معلم پسرش

به پسرم درس بدهید . او باید بداند که همه مردم عادل و همه آنها صادق نیستند، اما به پسرم بیاموزید که به ازای هر شیاد، انسان صدیقی هم وجود دارد. به او بگویید، به ازای هر سیاستمدار خودخواه، رهبر جوانمردی هم یافت می شود. به او بیاموزید که در ازای هر دشمن، دوستی هم هست. می دانم که وقت می گیرد اما به او بیامورزید که اگر با کار و زحمت خویش یک دلار کاسبی کند بهتر از آن است که جایی روی زمین 5 دلار بیابد. به او بیاموزید که از باختن پند بگیرد. از پیروز شدن لذت ببرد. او را از غبطه خوردن بر حذر دارید. به او نقش و تاثیر مهم خندیدن را یادآور شوید. اگر می توانید به او نقش موثر کتاب در زندگی را آموزش دهید. به او بگویید تعمق کند. به پرندگان در حال پرواز در آسمان دقیق شود. به گلهای درون باغچه و زنبورها که در هوا پرواز می کنند دقیق شود. به پسرم بیاموزید که در مدرسه بهتر این است که مردود شود اما با تقلب به قبولی نرسد. به پسرم یاد بدهید با ملایم ها، ملایم و با گردنکشها، گردنکش باشد. به او بگویید به عقایدش ایمان داشته باشد حتی اگر همه بر خلاف او حرف بزنند. به پسرم یاد بدهید که همه حرفها را بشنود و سخنی را که به نظرش درست می رسد انتخاب کند. ارزشهای زندگی را به پسرم آموزش دهید. اگر می توانید به پسرم یاد بدهید که در اوج اندوه تبسم کند. به او بیاموزید که از اشک ریختن خجالت نکشد. به او بیاموزید که  می تواند برای فکر و شعورش مبلغی تعیین کند، اما قیمت گذاری برای دل بی معناست. به او بگویید که تسلیم هیاهو نشود و اگر خود را بر حق می داند پای سخنش بایستد و با تمام قوا بجنگد. در کار تدریس به پسرم ملایمت به خرج دهید اما از او یک نازپرورده نسازید.

بگذارید که او شجاع باشد. به او بیاموزید که به مردم اعتقاد داشته باشد. توقع زیادی است اما ببینید که چه می توانید بکنید، پسرم کودک کم سن و سال خوبی است.

راز بي اخلاقي برخی مسلمانان

و "خواجه نصير الدين " دانشمند يگانه ي روزگار در بغداد مرا درسي آموخت که همه ي درس بزرگان در همه ي زندگانيم برابر آن حقير مي نمايد و آن اين است :

در بغداد هرروز بسيار خبرها مي رسيد از دزدي , قتل و تجاوز به زنان در بلاد مسلمانان که همه از جانب مسلمانان بود . روزي خواجه نصير الدين مرا گفت مي داني از بهر چيست که جماعت مسلمان از هر جماعت ديگر بيشتر گنه مي کنند با آنکه دين خود را بسيار اخلاقي و بزرگمنش مي دانند ؟

من بدو گفتم : بزرگوارا همانا من شاگرد توام و بسيار شادمان خواهم شد اگر ندانسته اي را بدانم .

خواجه نصير الدين فرمود :

اي شيخ تو کوششها در دين مبين کرده اي و اصول اخلاق محمد که سلام خدا بر او باد را مي داني . و همانا محمد و جانشينانش بسيار از اخلاق گفته اند و از بامداد که مومن از خواب بر مي خيزد تا هنگامي که شبانگاه با بانويش همبستر مي شود , راه بر او شناسانده شده است .

اما چه سري است که هيچ کدام از ايشان ذره اي بر اخلاق نيستند و بي اخلاق ترين مردمانند وآنکه اخلاق دارد نه از مسلماني اش که از وجدان بيدار او است.

من بسيار سفرها کرده ام و از شرق تا غرب عالم و دينها و آيينها ديده ام . از "غوتمه ( بودا ) "در خاورزمين تا "ماني ايراني" در باختر زمين که همانا پيروانشان چه نيکو مي زيند و هرگز بر دشمني و عداوت نيستند .

آنها هرگز چون مسلمانان در اخلاقشان فرع و اصل نيست و تنها بنيان اخلاق را خودشناسي مي دانند و معتقدند آنکه خود بشناسد وجدان خود را بيدار کرده و نيازي به جزئيات اخلاقي همچون مسلمانان ندارد .

اما عيب اخلاق مسلماني چيست اي شيخ ؟

در اخلاق مسلماني هر گاه به تو فرماني مي دهند , آن فرمان " اما " و " اگر " دارد .

در اسلام تو را مي گويند :

دروغ نگو ... اما دروغ به دشمنان اسلام را باکي نيست .

غيبت مکن ... اما غيبت انسان بدکار را باکي نيست

قتل مکن ... اما قتل نامسلمان را باکي نيست .

تجاوز مکن ... اما تجاوز به نامسلمان را باکي نيست .

و اين " اماها " مسلمانان را گمراه کرده و هر مسلماني به گمان خود ديگري را نابکار و نامسلمان مي داند و اجازه هر پستي را به خود مي دهد و خدا را نيز از خود راضي و شادمان مي بيند .

و راز نابخردي و پستي مسلمانان در همين است اي شيخ کسلان ....

از اسرار اللطيفه و الکسيله

            خدایا

قوتم بخش که ایمان نان و نام برایم نیاورد

    و کمکم کن که نامم را و حتی نانم را در راه در راه ایمانم بخشم

         و از آنهایی باشم که پول دنیا میگیرند و برای دین کار میکنند

                   نه ازآنهایی که پول دین میگیرند و برای دنیا کار میکنند

دکتر علی شریعتی

پرواز من به بال پر توست زینهار     مشکن مرا که می شکنی بال خویش را

"صائب تبریزی"

بهار بهار

بهار بهار

صدا همون صدا بود

صداي شاخه ها و ريشه ها بود

بهار بهار

چه اسم آشنايي ؟

صدات مياد ... اما خودت  کجايي

وابكنيم پنجره ها رو يا نه ؟

تازه کنيم خاطره ها رو يا نه ؟

بهار اومد لباس نو تنم کرد

تازه تر از قصل شكفتنم کرد

بهار اومد با يه بغل جوونه

عيد آورد از تو کوچه تو خونه

حياط ما يه غربيل

باغچه ما يه گلدون

خونه ما هميشه

منتظر يه مهمون

بهار اومد لباس نو تنم کرد

تازه تر از فصل شكفتنم کرد

بهار بهار يه مهمون قديمي

يه آشناي ساده و صميمي

يه آشنا که مثل قصه ها بود

خواب و خيال همه بچه ها بود

آخ ... که چه زود قلك عيديامون

وقتي شكست باهاش شكست دلامون

بهار اومد برفارو نقطه چين کرد

خنده به دلمردگي زمين کرد

چقد دلم فصل بهار و دوست داشت

واشدن پنجره ها رو دوست داشت

بهار اومد پنجره ها رو وا کرد

من و با حسي ديگه آشنا کرد

يه حرف يه حرف ‚ حرفاي من کتاب شد

حيف که همش سوال بي جواب شد

دروغ نگم ‚ هنوز دلم جوون بود

که صب تا شب دنبال آب و نون بود

محمد علی بهمنی

کو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش    

A small crack appeared On a cocoon

روزي سوراخ كوچكي در يك پيله ظاهر شد

------------ --------- -

A man sat for hours and watched

Carefully the struggle of the butterfly

To get out of that small crack of cacoon.

شخصي نشست و ساعت ها تقلاي پروانه براي بيرون آمدن

از سوراخ كوچك پيله را تماشا كرد

------------ --------- -

Then the butterfly stopped striving .

It seemed that she was exhausted and couidnot go on trying.

آن گاه تقلاي پروانه متوقف شد و به نظر مي رسيد

كه خسته شده،و ديگر نمي تواند به

تلاشش ادامه دهد

------------ --------- -

The man decided to help the poor creature.

He widened the crack by scissors.

The butterfly came out of cocoon easily, but her body was

Tiny and her wings were wrinkled.

آن شخص مصمم شد به پروانه كمك كند

و با برش قيچي سوراخ پيله را گشاد كرد

پروانه به راحتي از پيله خارج شد

اما جثه اش ضعيف و بال هايش چروكيده بودند

------------ --------- -

The man continued watching the butterfly.

He expected to see her wings become her body.

But it did not happen!

آن شخص به تماشاي پروانه ادامه داد

او انتظار داشت پر پروانه گسترده و مستحكم شود

و از جثه ي او محافظت كند

اما چنين نشد

------------ --------- -

As a matter of fact,the butterfly to crawl on

The ground for the rest of her life,

For she could never fly.

در واقع پروانه ناچار شد همه ي عمر را روي زمين بخزد

و هر گز نتوانست با بال هايش پرواز كند

------------ --------- -

The kind man did not realize that God had arranged the limitation of cocoon.

And also the struggle for butterfly to get out of it,

so that a certain fluid could be discharged from her

body to enable her to fly afterward.

آن شخص مهربان نفهميد كه

محدوديت پيله و تقلا براي خارج شدن از سوراخ ريز

آن را خدا براي پروانه قرار داده بود

تا به آن وسيله مايعي از بدنش ترشح شود

و پس از خروج از پيله به او امكان پرواز دهد

------------ --------- -

Sometimes struggling is the only thing we need to do .

گاهي اوقات در زندگي فقط به تقلا نياز داريم

------------ --------- -

If God had provided us with n easy life to live without any difficulties,

Then we become strong,and could not fly.

اگر خداوند مقرر مي كردبدون هيچ مشكلي زندگي كنيم

فلج مي شديم ،به اندازه ي كافي قوي نمي شديم و هرگز نمي توانستيم پرواز كنيم

------------ --------- -

I asked for strength,and He provided me

with enough difficulties

To become strong.

I asked for knowledge and He provided me

من نيرو خواستم و خداوند مشكلاتي سر راهم قرار داد، تا قوي شوم

من دانش خواستم و خداوند مسايلي براي حل كردن به من داد

------------ --------- -

I asked for prosperity and promotion,

and He provided me with ability

to think and hands to work.

I asked for bravery ,nd He provided

Me with abstacles to overcome.

من سعادت و ترقي خواستم و خداوند به من

قدرت تفكر و زور بازو داد تا كار كنم

من شهامت خواستم و خداوند موانعي سر راهم قرار داد

تا آنها را از ميان بردارم

------------ --------- -

I asked for motivation,and He showed me eople who needed help.

I asked for love and He provided me with opportunity

To give love to others.

من انگيزه خواستم و خداوند كساني را به من نشان داد كه نيازمند كمك بودند

من محبت خواستم و خداوند به من فرصت داد تا به ديگران محبت كنم

------------ --------- -

I did not get what I wanted…..

But

I was provided with what I needed.

من به آنچه خواستم نرسيدم...

اما آنچه به آن نياز داشتم ،به من داده شد

------------ --------- -

Do not worry,fight

With difficulties and be sure

That you can prevail over them.

نترس با مشكلات مبارزه كن

و بدان كه مي تواني بر آنها غلبه كني

درباره ی انسانها  از روی سوالاتی که می پرسن  قضاوت کن ..نه جواب هایی که میدن

ولتر

مــــرگ قـــــو

شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد

                                                    فریبنده زاد و فریبا بمیرد

شب مرگ تنها،نشیند به موجی

                                                   رود گوشه ای دور و تنها بمیرد

در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب

                                                   که خود در میان غزلها بمیرد

گروهی بر آنند کاین مرغ شیدا

                                                     کجا عاشقی کرد، آنجا بمیرد

شب مرگ، از بیم، آنجا شتابد

                                                       که از مرگ غافل شود تا بمیرد

من این نکته گیرم که باور نکردم

                                                      ندیدم که قویی به صحرا بمیرد

چو روزی ز آغوش دریا بر آمد

                                                     شبی هم در آغوش دریا بمیرد

تو دریای من بودی! آغوش واکن

                                                 که می خواهد این قوی زیبا بمیرد

نشانی از عشق

يكي از روزهاي سال اول دبيرستان بود. من از مدرسه به خانه بر مي گشتم كه يكي از بچه هاي كلاس را ديدم. اسمش محسن بود و انگار همه ي كتابهايش را با خود به خانه مي برد. با خودم گفتم: "كي اين  همه كتاب رو آخر هفته به خانه مي بره. حتما ً اين پسر خيلي بي حالي است!" من براي آخر هفته ­ام برنامه ريزي كرده بودم. (مسابقه ي فوتبال با بچه ها، مهماني خانهي يكي از همكلاسي ها) بنابراين شانه هايم را بالا انداختم و به راهم ادامه دادم.  همينطور كه مي رفتم، تعدادي از بچه ها رو ديدم كه به طرف او دويدند و او را به زمين انداختند. كتابهاش پخش شد و خودش هم روي خاكها افتاد. عينكش افتاد و من ديدم چند متر اونطرفتر، روي چمنها پرت شد. سرش را كه بالا آورد، در چشماش يه غم خيلي بزرگ ديدم. بي اختيار قلبم به طرفش كشيده شد و بطرفش دويدم. در حاليكه به دنبال عينكش مي گشت، يه قطره درشت اشك در چشمهاش ديدم. همينطور كه عينكش را به دستش ميدادم، گفتم: " اين بچه ها يه مشت آشغالن!" او به من نگاهي كرد و گفت: " هي ، متشكرم!" و لبخند بزرگي صورتش را پوشاند. از آن   لبخندهايي كه سرشار از سپاسگزاري قلبي بود. من كمكش كردم كه بلند شود و ازش پرسيدم كجا    زندگي مي كنه؟ معلوم شد كه او هم نزديك خانه ي ما زندگي مي كند. ازش پرسيدم پس چطور من تو را نديده بودم؟ او گفت كه قبلا به يك مدرسه ي خصوصي مي رفته و اين براي من خيلي جالب بود. پيش از اين با چنين كسي آشنا نشده بودم. ما تا خانه پياده قدم زديم و من بعضي از كتابهايش را برايش آوردم.

او واقعا پسر جالبي از آب درآمد. من ازش پرسيدم آيا دوست دارد با من و دوستانم فوتبال بازي كند؟ و او جواب مثبت داد. ما تمام اخر هفته را با هم گذرانديم و هر چه بيشتر محسن را مي شناختم، بيشتر از او خوشم ميآمد. دوستانم هم چنين احساسي داشتند. صبح دوشنبه رسيد و من دوباره محسن را با حجم انبوهي از كتابها ديدم. به او گفتم:" پسر تو واقعا بعد از مدت كوتاهي عضلات قوي پيدا مي كني،با اين همه كتابي كه با خودت اين طرف و آن طرف مي بري!" محسن خنديد و نصف كتابها را در دستان من گذاشت. در چهار سال بعد، من و محسن بهترين دوستان هم بوديم. وقتي به سال آخر دبيرستان رسيديم، هر دو به فكر دانشكده افتاديم. محسن تصميم داشت به جورج تاون برود و من به دوك. من مي دانستم كه هميشه دوستان خوبي باقي خواهيم ماند. مهم نيست كيلومترها فاصله بين ما باشد. او تصميم داشت دكتر شود و من قصد داشتم به دنبال خريد و فروش لوازم فوتبال بروم. محسن كسي بود كه قرار بود براي جشن فارغ التحصيلي صحبت كند. من خوشحال بودم كه مجبور نيستم در آن روز روبروي همه صحبت كنم.

من محسن را ديدم. او عالي به نظر مي رسيد و از جمله كساني به شمار مي آمد كه توانسته اند خود را در دوران دبيرستان پيدا كنند. حتي عينك زدنش هم به او مي آمد. همه ي دخترها دوستش داشتند. پسر، گاهي من بهش حسودي مي كردم! امروز يكي از اون روزها بود. من ميديم كه براي سخنراني اش كمي عصبي است. بنابراين دست محكمي به پشتش زدم و گفتم: " هي مرد بزرگ! تو عالي خواهي بود!"

او با يكي از اون نگاه هايش به من نگاه كرد( همون نگاه سپاسگزار واقعي) و لبخند زد: " مرسي".

گلويش را صاف كرد و صحبتش را اينطوري شروع كرد: " فارغ التحصيلي زمان سپاس از كساني است كه به شما كمك كرده اند اين سالهاي سخت را بگذرانيد. والدين شما، معلمانتان، خواهر برادرهايتان شايد يك مربي ورزش... اما مهمتر از همه، دوستانتان... من اينجا هستم تا به همه ي شما بگويم دوست كسي بودن، بهترين هديه اي است كه شما مي توانيد به كسي بدهيد. من مي خواهم براي شما داستاني را تعريف كنم." من به دوستم با ناباوري نگاه مي كردم، در حاليكه او داستان اولين روز آشناييمان را تعريف مي كرد. به آرامي گفت كه در آن تعطيلات آخر هفته قصد داشته خودش را بكشد. او گفت كه چگونه كمد مدرسه اش را خالي كرده تا مادرش بعدا ً وسايل او را به خانه نياورد. محسن نگاه سختي به من كرد و لبخند كوچكي بر لبانش ظاهر شد. او ادامه داد: "خوشبختانه، من نجات پيدا كردم. دوستم مرا از انجام اين كار غير قابل بحث، باز داشت." من به همهمه اي كه در بين جمعيت پراكنده شد گوش مي دادم، در حاليكه اين پسر خوش قيافه و مشهور مدرسه به ما درباره ي سست ترين لحظه هاي زندگيش توضيح مي داد.

پدر و مادرش را ديدم كه به من نگاه مي كردند و لبخند مي زدند. همان لبخند پر از سپاس. من تا آن لحظه عمق اين لبخند را درك نكرده بودم.

هرگز تاثير رفتارهاي خود را دست كم نگيريد. با يك رفتار كوچك، شما مي توانيد زندگي يك نفر را دگرگون نماييد: براي بهتر شدن يا بدتر شدن. خداوند ما را در مسير زندگي يكديگر قرار مي دهد تا به شكلهاي گوناگون بر هم اثر بگذاريم.

دنبال خدا، در وجود ديگران بگرديم.

" دوستان، فرشته هايي هستند كه شما را بر روي پاهايتان بلند ميكنند، زماني كه بالهاي شما به سختي به ياد ميآورند چگونه پرواز كنند."

هيچ آغاز و پاياني وجود ندارد...

ديروز، به تاريخ پيوسته،

فردا ، رازي است ناگشوده،

اما امروز يك هديه است ...

برای این که بت پرست نباشی، کافی نیست که بتها را شکسته باشی، باید خوی بت پرستی را ترک گفته باشی.

"نیچه"

جانی که خلاص از شب هجران تو کردم

در روز وصال تو به قربان تو کردم

 ****************************

برای زیستن دوقلب لازم است :

یکی برای من یکی برای تو

و اگر قلب من مال تو باشه و قلب تو مال من باشه

آن زندگی هیچ وقت تمومی نداره

****************************